Dag 4: Twee straffe hellingen en 100km bergaf

Het programma was simpel, twee forse bergskes en 100km bergaf naar de Adriatische kust. Zo simpel was het echter niet. De Kenny reed al lek op de plaveiën van het hotel en nog geen kilometer verder was het de beurt van Willy. De wegen zijn hier dan ook vaak abominabel en het is een wonder dat we nog maar 3 lekke banden hadden (dinsdag ook Luc ex-Sandaal). Een lange afdaling naar Norcia en dan beginnen we eraan: 18km klimmen aan zo’n 5,5% gemiddeld. Het is inderdaad een bijzonder mooie klim, geleidelijk aan, met boven een wonderlijk schouwspel, het natuurpark van de Sibellini is onwaarschijnlijk mooi, overrompelend zelfs. Alleen, de wind zit tegen, en het is nog een paar km klefferen tot de top waar Chris als eerste doorkomt, gevolgd door Jo, Mark en Kenny. Mark zit ook echt goed als we in de regio van de Marche aankomen (CH in het Italiaans is een K).

Een lange afdaling tot in Ascoli waar Paul en enkele andere Ritsers terecht het mooie centrum inrijden (tip voor onze parcoursbouwer: laat iedereen even door het centrum rijden). Leo wacht ons met saucisse en andere Italiaanse lekkernijen. Frank is alweer de goedheid zelve en vult bussen waar hij kan. Dan volgt de tweede klim, het is iets na 14u en bloedheet. Maritza kruipt in de bus bij Leo. Het is geen gezamenlijke start, iedereen vertrekt wanneer hij het goed vindt. Geen competitie dus. Chris, Jo en Kenny en ook Frans rijden me voorbij. Frans moest bijna kotsen en was dan ook niet echt lekker toen hij bovenkwam. Ook dit was een flinke kloeffer met meer dan 1.000 hoogtemeters, soms in ‘t lommer, vaak in de zon. De afdaling is niet voor poessies, grondverzakkingen, stradi bianchi, putten, het is goed uitkijken. Nog 200 hoogtemeters, een kleine terp, en dan vliegen we tegen 35km/uur en meer naar de kust onder leiding van Frans, Henk, Kim en Kenny die een wonderbaarlijk parcours aflegt op z’n klein tandwiel vooraan. Hij trapt als het ware in het ijle. 

Eens in Giulianova is het tijd voor een traditionele groepsfoto op het strand waarna hotel Don Juan onveilig wordt gemaakt. Nog 3 dagen en we kijken uit op het Colosseum van Roma. 

Dit bericht werd geplaatst in Uncategorized. Bookmark de permalink .

Geef een reactie

Vul je gegevens in of klik op een icoon om in te loggen.

WordPress.com logo

Je reageert onder je WordPress.com account. Log uit /  Bijwerken )

Twitter-afbeelding

Je reageert onder je Twitter account. Log uit /  Bijwerken )

Facebook foto

Je reageert onder je Facebook account. Log uit /  Bijwerken )

Verbinden met %s