Met z’n allen de wagen in naar de ongemeen mooie Gorges d’Ardechè. En dat het de moeite was! Het was op de parking van Camping Rivère in Saint-Martin d’Ardèche nog wel even wachten op onze professor Luc (ex-ex) die het verkeerde adres op z’n gps had ingegeven. Soms vraag ik me af waarom niemand daarvan opkijkt. Sabin is op de camping wel haar meerdere tegengekomen toen ze wou gaan plassen. ‘Of ze dat niet eerst moest vragen,’ vroeg de plaatselijke vrouwelijke kolonel . Waarop Sabin dan naar de receptie holde (het was dringend) waar diezelfde kolonel haar opwachtte en alsnog toestemming gaf. Sabin moest achteraf niets betalen…

We trekken ons op gang met de hele groep, 16 in totaal, op en af langs de Gorges en talloze Bellevedere. Het water is bruin, net geregend, maar het rotsmassief is ronduit schitterend. Ann, ongetwijfeld de beste klimster bij de dames, merkt talloze vlinders op. ‘Vlinders in de buik?’, vraagt Kim? Leo werkt zich in het zweet en gaat gezwind de terpen op. Ria en Maritsa worden begeleid door hun wederhelften. Ze laten het zich welgevallen, maar ik heb de indruk dat ze er toch af en toe een ‘Jaja’ bijdenken.

We dalen af langs de Pont d’Arc en proberen een groepsfoto voor de overbekende boog te maken. We moesten er een aantal toeristen voor in het water duwen. Dalen naar het dorpje van de Valon Pont d’Arc waar we onder enkele prachtige platanen koffie,  cola, stokbrood en pizza binnenspelen. We vernemen dat de vrouwen elk een bijnaam verzinnen zolang het met een TR begint, van Troula, Trousjka, Trien en Trotinette. Benieuwd welke bijnaam ze voor de mannen verzinnen (misschien beginnen met een Gr?)

Een forse klim staat ons te wachten. Professor Luc schiet meteen naar boven. Mark Spoor haalt hem wat later bij en ze trekken samen verder. Schildknaap Kim rijdt met mij even naar boven maar ziet dan de camera van de Jef (Kim heeft nog nooit voor de camera gestaan) en de jongeling demarreert meteen. Ik hoop dat Jef dat mooi op camera heeft…. Bert rijdt op z’n gekende ‘ikboljemaarevenzovoorbij’ stijl iedereen voorbij. Boven scheiden de wegen van de A- en de B-ploeg. Mark Spoor neemt de B-ploeg op het spoor (daardoor was ie gisteren zo sterk 😉 Wij sjezen in een rotvaart richting ons hotel, nog zo’n 90km voor de boeg. Charel, Kenny, Chris en Bert nemen ons op sleeptouw. Ze moeten regelmatig teruggefloten worden (Bert zelf speelt voor parkiet). Een korte binnenweg, het leek de Mortirolo te zijn die ze verlegd hebben naar de Ardèche. Klefferen naar boven, dat had duidelijk niemand verwacht. Het is zweten. Kim houdt er een gat in zijn buitenband aan over. Een snelle reparatie. De grote baan, 32km/uur. Sabin houdt het vol, een straffe madam. In de volgwagen wuiven Chris en Jef ons moed toe. Het is bij wijlen aanklampen. Iedereen hoopt zo snel mogelijk binnen te bollen. Op 6km van het einde krijgt Hans nog een klereplatteband. Dedju. Nog even doorbijten. Iedereen is mee. Wat ik me constant afvraag. Hoelang houdt Paul zich nog gedeist? Volgens mij begint ie er pas aan als het echte werk begint. Zou me niet verbazen. Die vlinders zullen hem worst wezen. Hij gaat er de komende dagen een boulette (een caillette) op geven.

En als afsluiter nog een mooie 360gr view van de Rhone: http://360.io/Psrr7a