De NMBS had vandaag ‘un jour sans’: oude aftandse treinen met de nodige vertragingen brachten ons naar de luchthaven van Zaventem. En ook Brussels Airlines zat op haar tandvlees met bijna een half uur vertraging. Maar toch een uitgelaten bende in hotel Sondika (wat een vrij onbekend hotel moet zijn want de meeste taxichauffeurs hadden er nog nooit van gehoord, zowel vanaf de luchthaven als vanuit het centrum van Bilbao). Sommigen brengen de middag keuvelend door in het hotel, anderen kiezen toch voor kunst met een grote K en bezoeken het fascinerende Gugenheim museum.
Om krek 18u05 arriveert de bus met de fietsen onder het controlerend oog van Leo en Michael. ‘Het mag niet maar zet je fiets maar op je kamer’ vertelt onze grote leider Hans die verdorie al 7.000 km in de benenheeft dit jaar. Enkel ouderdomsdeken Frans doet beter met ruim 8.000 km. Volgens mij gaan die ook slapen met hun fiets. Wij dus ook vanavond. Maar eerst nog een wandeltochtje door de stad (met betoging op vrijdagavond) richting restaurant Victor op de aardige Plaza Nueva. Ze hebben er opdiensters voor elke leeftijd, maar de jongste is zoals altijd de aardigste én rijdt met de koersfiets: een Belgische Ridley! Onze noorderbuur Chris die met een onwaarschijnlijk grote fietsvalies op de proppen kwam, pakt niet alleen uit met z’n traditioneel poederzakje Brinta, maar ook met een miniscuul post-it-tje met alle weektoertochten van de Ritsers waarvan hij nu aan de 5de trip begint. Tarbot, kabeljauw en een stevige entrecôte passeren de revue met een heerlijke rode wijn met dezelfde naam als Victor-naam van het hotel. Kinesist Philip kijkt op de weerkaart. ‘Niet nodig’, zegt de opdienster, ‘het regent hier altijd’. Morgen wordt het droog, verzekert onze grote leider. We zullen hem maar geloven zeker?