Het zag er miezerig uit boven Bouillon vanochtend. Het vertrek was vandaag om 9h00 gepland, een half uurtje later dan de vorige dagen. De broodjes voor het ontbijt geraken pas tegen 8h30 boven zei de patron. Chris en Mark gaan na het ontbijt nog wat toeristen in Bouillon en dan naar huis. Ria is hulp-begeleider van de Leo vandaag.

Ons hotel Cosy ligt dan wel boven tegen de flank aan de Semois meander, maar de start ging onmiddellijk 13% verder bergop. Vandaag rijden we de echte Ardennen in. Het is onze mini-koninginnenrit met zo’n 2000 hoogtemeters in het verschiet. Nadien werd het niet veel platter. In het eerste deel zitten een hoop pittige klimmetjes.

Op 36km reeds de eerste bevoorrading. Het miezeren is ondertussen veranderd in zachte regen. Iedereen is doornat. Gelukkig is het 22 graden. Na de bevoorrading voelen de beentjes goed en zet ik mij op kop. Achteraf hoor ik dat we Maritza choco hebben gereden op de lange glooiende stukken. Het schuim stond op haar (…)lippen. Kijk maar naar de foto… 😉

Om de gevaarlijke N4 te omzeilen rijden we door het Parc Naturel Haute-Sûre Forêt D’anlier met wat extra hoogtemeters. Een super mooie weg door het woud, continu op-en-af. Soms lijken de klimmetjes in de verte een muur: een weg die eindigt in de bomen. Met de kinetische energie van de afdaling zet ik hem “op mijne grote plateau” en ga ervoor. Eerst boven! En daar staat de tweede bevoorrading. Geen complot zoals de groep vermoedt. 😊

Leo gaat nu op zoek naar een lunchplek. Niet gemakkelijk hier “in the middle of nowhere”. Hij overtuigt een plaatselijke voetbalploeg om de schragen terug op te stellen in hum kantine. We moesten wel vol in de remmen toen we een voetbalveldje passeerden. Leo zijn 102km was bij ons 96km…

Nadien nog 60 km naar Vielsalm. Niet geheel bergaf, maar veel over ravels met de wind vanachter en vooral vooruit gezogen door het kopwerk van Jo en Michel. Het gaat snel. We missen Leo en Ria voor de namiddagbevoorrading. Even telefoneren. Op 20km van de streep, net over de grens Luxemburg-België staat de Peugeot Partner met water, koeken en poeier. Chris (de Hollander) rijdt toch even terug om een foto te nemen van de zichtbare asfalt-grens. Ook hier lopen we in ons landje achter met de infrastructuurwerken. Iets voor onze nieuwe regering..?

Net voor Vielsalm passeert de taxi van Kim en Paul ons. Paul had zijn neef ingeschakeld om vanavond terug naar de Kempen te rijden. Ze eten eerst nog een giga-pizza en dan naar huis. De groep krimpt. Maar gelukkig is Frederic er terug bij en morgen rijdt Ria ook de tweede helft weer mee door de Oostkantons richting Maastricht. Nog 1 buurland te gaan en we hebben ze allemaal gehad!